Dag 8: Tot ziens

We halen de express checkout envelop van de deur, en dan dringt het tot ons door. Het is de laatste dag.
We kleden ons aan en doen de laatste spullen in de koffer. We laden ze in en ontbijten voor de laatste keer bij het Hotel. Bij het incheck gebouw wegen we onze koffers nog even voor de zekerheid (alle 3 onder gewicht) en rijden naar het vliegveld. Voor de zekerheid gooien we toch nog een paar $ in de tank. En up, up and away zijn we.
We leveren de auto in en komen dus tot de conclusie dat de beloofde $1.00 niet is afgeschreven maar de o zo gevreesde $1.290,00. Ik kan je zeggen dan draaid je maag toch wel weer even om. We checken onze koffers in, het is nog niet druk dus dit gaat lekker vlot. We besluiten toch nog even langs de Alamo te gaan voor de stand van zaken.
Er blijkt dus geen responce te zijn geweest vanuit Duitsland en het bedrag is inderdaad van de cc afgeschreven (vanuit hun kant ook wel weer te begrijpen)
De dame aan de balie doet haar uiterste best om alsnog iets te vinden en maakt wederom een aantekening dat er contact wordt opgenomen vanuit duitsland. (ik moet zeggen ondanks de nare bijsmaak, niets dan goed over de beide dames van Alamo, zij hebben hun uiterste best gedaan met alle geduld en zonder aandringen van overige verz. of upgrades)

Nu ik dit schrijf weten we ondertussen dat alles is rechtgetrokken en dat het totale bedrag weer op onze cc is bijgeboekt (dit laatste moet nog wel blijken uit het afschrift) maar de toezegging uit Duitsland is er.

We spelen nog wat met de laptop/ipod en eten onze 'traditionele" hamburg met friet van Wendy's.
Onze vlucht vertrekt netjes optijd.
Op Washington ga ik wederom op zoek naar mijn parfum maar ook dit jaar niet te vinden. De mannen hebben wij Auntie Annes Pretzels gehaald en voor we het weten kunnen we weer boarden. (we gaan met het vliegtuig waar Robbert Jan en fam. meegekomen is, maar spotten ze ,helaas, niet.
Ik heb een vrije stoel naast mij en de vlucht verloopt voorspoedig. Rond 7.00 uur stappen we weer over Nederlands grond gebied. Onze koffers rollen als 1 van de eerste (alle 3) van de band en we kunnen zeer betijds onderweg naar huis. Om 10.15 uur rijden we de straat weer in. De poes is weer meer dan blij ons te zien.
We besluiten nog even een uurtje of 2 naar bed te gaan, om zo de eerste moeheid weg te slapen. Want in het vliegtuig is het niet meer geweest dan weg doezelen.

Ondertussen is het al weer bijna 2 weken geleden. Wij kijken terug op een hele leuke week "Tycho vond het z'n leukste verjaardag, tot nu toe". De temp. was helaas wel wat frisser dan gehoopt 15 tot max. 18 graden. Wel stak blauwe luchten en veel zon. Helaas wel af en toe veel wind.
De geplande week was hoogseizoen in Disney, vanwegen Presidents day de Daytona 500 en het begin van Springbreak. Hierdoor was het druk in de parken, maar dat mocht de pret niet drukken. Wanneer je goed om gaat met fastpassen en gaat met het motto "niets moet, alles is meegenomen" is ook dit een goede periode om WDW te bezoeken.

Bedankt ieder voor het meelezen en het plaatsen van jullie reakties. Voor ieder die nog gaan of weer gaan, een hele leuke en relaxte vakantie.
En vergeet niet te gaan shoppen want zelfs met een dollar die redelijk aan het terugvechten is, is het nog steeds heel aangenaam winkelen.